Nu ben ik geen grote paardenfan maar die konikspaarden die s'morgens nogal tam waren en de zon die zich niet had laten zien waren wel de voornaamste reden dat we om 4 uur uit ons bed zijn gekomen. Na de maaltijd smiddags en zonder een greintje gevoel in mijn inmiddels ernstig afgestorven voetzolen zagen wij laat in de middag een stuk blauwe lucht en de zon was plots aanwezig. We hadden geen zin meer in het hele stuk te lopen en gingen met de auto naar het gebied waar ze meestal verblijven. En een 10 tal minuten zagen we de paarden terug en hoopte op meer activiteit. En dat hebben we gekregen ook. Soms op minder dan 25 meter waren een paar hengsten met elkaar aan het stoeien en we waren dan ook enigszinds bedachtzaam op een onbedoelde deelname in hun onderlinge strijd.
En zo heeft Maarten prachtige foto's van konikspaarden en ik?.......... kijk maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten